Wie gaat fietsen in de Ardennen, overweegt wellicht sneller de koersfiets of de mountainbike dan de gravelbike. Fout gedacht! Ook in de Ardennen is het perfect mogelijk om een fantastische gravelrit uit te tekenen. Bemachtig hier het routepakket van PlugPlug d'Ardennen of lees verder onder de foto.
PlugPlug d'Ardennen is in feite een offroadversie van de klassieker La Doyenne. Met ellenlange hellingen, sensationele afdalingen, fenomenale grindwegen en wonderbaarlijke panorama's. En dus zonder vrachtwagens die aan honderd per uur langs je komen geknald…
Een beginnersroute is het uiteraard niet. Op de onverharde flanken van de Col du Rosier en de Col de la Vecquée tikken de hoogtemeters snel aan. In vergelijking met de asfaltversies zijn die gravelklimmen ook nog eens veel grilliger, en daardoor ook een pak grelliger.
De grindwegen rond Spa en Remouchamps liggen er ook minder afgelikt bij dan hun broertjes en zusjes op PlugPlug de Hoge Venen. Zorg dus voor brede banden met wat profiel. En rijd tubeless, of neem wat extra binnenbandjes mee.
Toch hoeven ervaren gravel grinders zich ook niet overdreven bang te laten maken. Na al het labeur bergop komt telkens een verrukkelijke afdaling of een fabelachtig stukje natuur waar je met de koersfiets nooit zal komen. Afzien in schoonheid: dát is PlugPlug d’Ardennen in een notendop.
De d'Arsparren
De route start in Sart-lez-Spa. Met een brasserie, bakkerij, pizzeria, frituur en parking vind je er alles wat je voor of na je avontuur nodig hebt. Alleen een massagesalon ontbreekt.
Vijfhonderd meter na de start duikt de eerste gravelweg een valleitje in. Champagnegravel is het niet. Hotsend en knotsend bots je tot het riviertje. De eerste splash!
De volgende vijf kilometer lopen constant bergop. In een paar schuifjes bedwing je 230 hoogtemeters. Links naaldbomen. Rechts naaldbomen. De d'Ardennen op hun best! Al zijn het hier eerder de d'Arsparren.
Op de top bevind je je in vogelvlucht nog geen vijfhonderd meter van de pasovergang van de Col du Rosier. Bovenop de toren heb je een grandioos uitzicht over de Fagne de Malchamps. Hoe vaak heb je die Rosier al met de koersfiets bedwongen? En wist jij dat de landschapspracht hier zo overweldigend is?
Tussen Col du Rosier en Col de la Vecquée krijg je een kaarsrechte gravelweg voor de wielen. Zo goed als vlak dan nog. Eindelijk tijd om eens te knallen! Of om wat te bekomen? Denk ook even na of je voor de korte of de lange route gaat. De lange route pakt hier namelijk een extra lusje mee.
Het parelende water
Op zowel de lange als de korte route volgt daarna een bangelijke gravelzonk. In zes kilometer zak je maar liefst 360 meter. Door de haarspeldbochten en de erosiegeulen mag je aandacht geen seconde verslappen. Na stoeipartijen van everzwijnen liggen er ook veel losse keien. Om maar te zeggen: de afdalingen van PlugPlug d'Ardennen zijn niet per se een rustpunt…
Op de korte route volg je beneden een paar kilometer de asfaltweg door het dal. Wie kiest voor de lange route, steekt de Amblève over en schiet aan de overkant meteen terug bergop. Tijd voor de Côte de Bru met wat offroad-zijsprongen. De statistieken: 330 hoogtemeters in één trek, met stukjes aan 15%. Langs de weg klatert het water. Op jouw lijf parelt het zweet.
Tussen Werbomont en Ferrières volgt een fantastisch grindpad op een oude trambedding. Zeven kilometer dalen aan drie procent. Dat is nergens remmen, maar ook nergens trappen. Beeldmateriaal van dit stuk hebben we niet. Stoppen voor een foto zou doodzonde zijn. Suizen en suizen en blijven suizen!
De Ninglinspo
Na Ferrières loopt de trambaan lichtjes bergop. Nergens op het parcours laat de zwaartekracht zich zo gemakkelijk overwinnen. Inderdaad: de ene hoogtemeter is de andere niet.
Op het hoogteprofiel lijken de volgende tien kilometers quasi vlak. Maar laat je niet foppen! Elk van die knikjes zou in de Ronde van Vlaanderen geboekstaafd staan als helling. Met wat verbeelding ligt er een Eikenberg en een Paterberg op de route. Alleen is het grind hier van een iets hogere kwaliteit dan in de Vlaamse Ardennen.
Na de zoveelste gravelafdaling, steek je de Amblève terug over. Hier vloeien de korte en de lange route weer samen. Onmiddellijk lacht een nieuwe smeerlap je toe. Zo ga je er rond Oudenaarde geen één vinden: drie kilometer aan acht procent gemiddeld, met een vijftal stukjes waar de percentages – en je aangezicht - donkerrood kleuren. Vijf opeenvolgende Paterbergen, maar dan op grofkorrelige gravel?
Gelukkig schuilt de viezigheid van deze monsterklim enkel in de lengte en de stijgingsgraad, niet in de omgeving. Het pittigste stuk van het parcours is ook het mooiste. De Ninglinspo is het snelstromende bergriviertje van België. Het water dondert over de rotsblokken naar beneden. En in die elfenwereld hijg en puf en trap en stamp en wroet en kreun jij je een weg omhoog...
Boven wachten ook nog de charme van de Charmille en een paar panoramapunten. Na een welgekomen stuk macadam volgt een afdaling door het bos. Eerst op grind; daarna op asfalt. Eindelijk nog eens een stuk om ongestoord te flitsen!
Spa Rood
In Spa-Marteau verklapt het gekronkel op je schermpje het al: haarspeldbochten! Op perfecte gravel zwier je je omhoog, dwars door een statig beukenwoud. Het profiel kleurt hier niet donkerrood, maar gewoon rood. Veel dichter bij het colgevoel zal je in België niet komen...
Rond Spa liggen tal van prachtige bossen. Maar wie er fietst, weet dat ze er weinig plat water zullen bottelen. Om dat punt te maken, krijg je in het Bois de la Longue Hé nog één lange gravelklim voor de wielen. Ook de voorafgaande afdaling mag er zijn. Op knisperend grind stort je je omlaag tussen de beuken. Voor deze stukken is de gravelbike ooit uitgevonden!
Na een paar uur kom je terug aan in Sart-lez-Spa. Moe, maar voldaan. Wat een beklimmingen! En wat een afdalingen! En al die prachtige vergezichten die een langgerekte ooooohhhhhhhh of zelfs ooooooohhhhhhhhlala verdienen! Gravellen in de Dardenellen? PlugPlug d’Ardennen toont dat het kan!
Zelf de route fietsen? Bemachtig het routepakket van PlugPlug d'Ardennen.
Tekst: Nick Schuermans
Foto's: Pieter Stockmans
