Op zondag 5 mei ontvangen we je in Dilbeek voor PlugPlug Pajottenland. Overal waar je gaat langs Dilbeekse wegen, kom je de slogan “Dilbeek: waar Vlamingen thuis zijn” tegen. Tijdens PlugPlug Pajottenland zal je merken dat de regio bulkt van de grandioze grindwegen die door een magnifiek open landschap slingeren. Dilbeek: waar gravelaars thuis zijn.
Lees door onder de foto of bemachtig een ticketje via gravelrit PlugPlug Pajottenland.
Vanuit de boomgaarden rond Kasteel La Motte bieden we twee lussen aan: een korte lus van 47 kilometer in de richting van Asse en een lange lus van 73 kilometer in de richting van Lennik en Gooik. Wie de twee lussen na elkaar fietst, heeft 120 kilometer op de teller. Je kan de dag zelf nog beslissen welke afstand je kiest.
Kiezen is niet per se verliezen: in de streek van Bruegel en Geuze wemelt het van de gravelwegen. Géén slijkbrij waar je als een Brabants trekpaard door moet ploeteren, maar fijnkorrelig grind waar zelfs een dressuurpaardje van gaat trippelen.
Let wel: vlak is het hier zelden of nooit. De hele dag gaat het op en af en op en af. Op de korte lus kom je aan 500 hoogtemeters en op de lange aan 750. Wie de twee lussen na elkaar fietst heeft dus – roffelroffel - 1250 hoogtemeters. Elke fusiegemeente in deze streek zou men niet alleen Mooigem, maar ook Glooiingen kunnen dopen...
Bruegel en Geuze
De eerste kilometers van de lange lus blijf je in vogelvlucht op nog geen drie kilometer van de Brusselse Ring. Toch is het hier al verbazingwekkend groen. Op kilometer 7 mag je hartslag een eerste keer in het rood. Een smal grindpaadje schiet plots erg steil omhoog. Op het asfalt van de Kleine Snikbergstraat blijft deze pukkel nog een pokkeneind doorlopen.
Van zodra je de N8 bent overgestoken, betreed je de wereld van Pieter Bruegel. De watermolen van Sint-Gertrudis-Pede, die je van dichtbij kan bewonderen, staat bijvoorbeeld op verschillende schilderijen van de grootmeester afgebeeld.
Vanop de fiets zie je ook de brouwerijen De Neve, Kestemont en Lindemans blinken. In de Pajotse buitenlucht zweven tientallen wilde gisten die een natuurlijk gistingsproces op gang zetten. Lambiek, Kriek en Geuze kunnen daarom enkel in deze streek gebrouwen worden. Maar misschien is het nog wat vroeg voor die streekproducten?
Groen, groener, groenst
Hoe verder je van Brussel wegfietst, hoe groener het wordt. Dat is ook de reden waarom de Brusselse burgerij hier ten tijde van de Industriële Revolutie prachtige buitenverblijven liet optrekken. Het Kasteel van Groenenberg is daar een goed voorbeeld van. De rust die rijke Brusselaars hier destijds zochten, adem jij op de gravelbike nu in.
Het Kasteel van Gaasbeek was oorspronkelijk een Middeleeuwse burcht die het Hertogdom Brabant moest beschermen tegen het Graafschap Henegouwen. Opeenvolgende kasteelheren vertimmerden de kille burcht tot een luxepaleis. Vanop de fiets merk je daar weinig van. Je aandacht gaat vooral naar de triomfboog die Paul Arconati in 1813 in de kasteeltuin liet aanleggen. In zijn hoofd was dit het startpunt voor een nooit afgewerkte verbindingsweg naar Parijs!
Na Gaasbeek klimt het percentage onverhard verder omhoog. Vanuit Sint-Laureins-Berchem swingt een frivool paadje naar de kerk van Oudenaken. Daarna trekken brede grindwegen strepen door de stilte. In vijftien kilometer kom je hier amper een gebouw of auto tegen. Een mooi stuk om de gashendel helemaal open te draaien of om rustig te genieten van de vergezichten. PlugPlug hoeft niet Vlugvlug te zijn.
De 6D-kampioen
Tijdens PlugPlug Pajottenland fiets je de hele tijd op landschapsgolven, maar in de buurt van Drie Egypten deint je gravelbootje nog iets meer dan elders. Goed dus dat de eerste bevoorrading net daarvoor staat opgesteld.
Langs magistrale gravelwegen en fenomenale asfaltlintjes trap je daarna het land van Remco Evenepoel in. In Schepdaal flits je voorbij zijn supporterslokaal en ouderlijk huis. Of de wereldkampioen zich tijdens PlugPlug Pajottenland komt voorbereiden op de grindrit van de komende Ronde van Frankrijk weten we niet. Wel een zekerheidje: jij smikkelt dezelfde repen als de 6D-ambassadeur.
De grote lus is dan bijna gerond. In Sint-Martens-Bodegem ligt wel nog een geweldig krinkelkronkelpaadje langs de meanderende Zierbeek. Langs een lemen hoeve uit lang vervlogen tijden meander je nog een heel eind door en via een paar veldwegels bereik je de aankomst. Neerploffen in de zetels met een Foodmaker-pasta? Of toch nog op pad voor een extra lus?
Land Van Asse
De korte lus telt maar liefst drie kwart onverhard en trekt richting het noorden. Criticasters zullen zeggen dat het Land van Asse niet tot het Pajottenland behoort, maar op de fiets merk je daar weinig van. Glooiende velden bepalen nog steeds het landschap.
Glimpen van het Atomium en de Basiliek van Koekelberg verraden dat de hoofdstad nooit ver weg is. Omdat de route tussen de verkavelingen door slingert, heb je dat amper door. Sowieso voel je je meer in Brussegem dan in Brussel. En ook wel in Kobbegem, Baardegem en Walfergem.
In de buurt van het Kravaalbos ligt een pretpark voor liefhebbers van Vlaamse folklore. In Landbouwmuseum de Vedderboom kun je leren werken met landbouwalaam uit lang vervlogen tijden. Rond de kolenkachel van Café Bij Stinne tref je een oer-Vlaanderen waarvan je dacht dat het enkel nog in nostalgische TV-reeksen bestond. En effectief: ooit zijn hier nog buitenopnames gedaan voor FC De Kampioenen. Dat was nadat hun eerste stamcafé – we verzinnen het niet - een bistro van een golfclub werd.
Maar ook gravel grinders treffen rond Asse een rijkgevulde dagschotel. Vanuit Asse-ter-Heide gravel je bijna drie kilometer lang op een oude trambedding. Na twee rechtse bochten volgt een grindlint van twee kilometer door de vallei van de Broekebeek. Veel lekkerder kan grindfietsen niet worden!
En ook daarna blijven de gravelparels gewoon komen. Rond de Kruisborreweg liggen tal van kapelletjes. Wat verder volgt een hemelse grindzonk met twee scherpe bochten. En voor je het weet sta je terug aan kasteel La Motte. Je hebt je niet laten bedotten: hoe heerlijk om een dagje te Pajotten!
Zin gekregen in PlugPlug Pajottenland? Bemachtig dan nog snel een ticket!
Tekst: Nick Schuermans
Foto's: Charles Pacqué